Wat een raar idee dat we over 2 weken de marathon van Parijs erop hebben zitten. Hopelijk met een zeer voldaan gevoel en een mooie medaille aan het bijkomen en nagenieten.
Nog 13 dagen, 16 uur, 57 minuten en 27 seconden! Dat zegt de speciale app van de marathon. Als we daar bij stilstaan, beginnen de kriebels enorm op te spelen.
Gaan we het streefbedrag halen voor Kika? Er is al een fantastisch bedrag binnen en er kan natuurlijk ook nog tijdens en na de marathon gedoneerd worden. We hopen dat er nog flink gedoneerd wordt, want wat zou het super gaaf zijn als we dat hoge streefbedrag werkelijk halen! Voor onszelf, omdat het enorm motiverend is, maar natuurlijk vooral voor Kika. Er is zoveel geld nodig voor onderzoek naar de oorzaken en behandelingen van kanker, speciaal bij kinderen.
Ik kan me amper voorstellen hoe heftig het is, als je de diagnose krijgt bij een van je kinderen. Dat lijkt me echt verschrikkelijk.
Om al die kinderen een toekomst te kunnen geven, dragen wij graag een steentje bij.
Dat doen wij door zelf te doneren en door er vele kilometers voor te trainen.
De marathon van Parijs is de finale van 42,195 km van al die honderden kilometers die we in de training hebben gelopen.
Help je ons mee om ons doel te halen? Kijk dan op onze actiepagina en doneer: https://supporta.cc/oht8/h1bxoae3g6
Vandaag aandacht voor het onderwerp voeding.
Best een lastig onderwerp aangezien er veel verschillende meningen over zijn.
Ik hou het dan ook maar bij onszelf, bij wat tot nu toe voor ons goed heeft gewerkt.
We krijgen vaak de vraag hoe het zit met eten. Of we heel veel extra moeten eten wanneer we zoveel trainen.
Voor ons geldt: nee, helaas we hoeven niet heel veel extra te eten om op gewicht te blijven met al dat geren. Dat vinden we best jammer, want we houden van lekker eten en snoepen.
Dat gezegd hebbende, dankzij het vele lopen, kunnen we nog best veel eten en ook wel snoepen. Dat vinden we dan weer heel fijn.
Zoals alles in het leven, is het ook hierin de kunst om de juiste balans te vinden. Genoeg eten om op gewicht te blijven en genoeg energie te hebben en niet teveel om te voorkomen dat ons gewicht omhoog gaat.
Wat vooral belangrijk is, is om gezond te eten. Dus ook al kunnen we best wel wat snoepen, dat moeten we toch enigszins beperken aangezien dat vooral ‘lege’ calorieën zijn en geen voedende calorieën.
Eiwitten zijn belangrijk voor het herstel, dus die moeten we voldoende eten. Het beste is om de inname van eiwitten te verspreiden over de dag heen, want dan wordt het beter opgenomen. Dat betekent dat tussendoortjes het liefst ook wat eiwitten bevatten. Bijvoorbeeld een handje nootjes of een bakje kwark.
Na onze lange loop op zondag eten we vaak een gebakken eitje voor de lunch en halverwege de middag nog een bakje kwark met wat fruit. Heerlijk.
Doordeweeks let ik erg op wat ik eet en eet ik grotendeels heel gezond. In het weekend laat ik de teugels wat vieren. Zo ben ik aardig in balans qua gewicht en gezonde voeding.
Hans en ik drinken allebei best graag een wijntje of een biertje. Maar alcohol heeft best een groot effect op de prestaties in de sport en dus houden we daar veel rekening mee. Zo drinken we over het algemeen geen alcohol de avond voor een lange loop.
Als we een 30+ loop op het programma hebben staan, drink ik het hele weekend geen alcohol (en dan ben ik dus meestal al ruim een week alcoholvrij). En 6 weken voor een marathon drinken we helemaal geen alcohol meer.
Inmiddels is het zo dat ik eigenlijk nog maar heel af en toe een wijntje of biertje drink en dat vind ik helemaal prima. Soms heb ik er wel trek in, maar dat gevoel is vaak ook snel weer weg. Het is sowieso een stuk gezonder om bijna niet te drinken.
Water drinken doen we dan weer volop. Water en thee en Hans soms ook koffie.
Vooral na een loop drinken we extra water en thee. Goed hydrateren om de afvalstoffen sneller af te voeren en het lichaam weer sneller in balans te krijgen.
Om het lichaam nog wat extra te helpen in het herstel nemen we magnesium als voedingssupplement en vaak nog wat extra vitamine C.
Tijdens een lange loop is het ook belangrijk om water te drinken en om koolhydraten en elektrolyten te nemen. Suiker is een snelle koolhydraten bron, dus veel reepjes bevatten ontzettend veel suiker. Er zijn suikertabletjes met magnesium toegevoegd en diverse gelletjes met zowel suikers als zouten. Er is een enorme markt voor al dit soort producten en het is vooral uitzoeken wat voor jou het beste werkt.
Hans heeft veel meer water, suikers en zouten nodig dan ik, maar voor mij is het een valkuil om iets te laat te eten of te drinken, waardoor mijn maag het al minder goed kan verwerken.
Tijdens een marathon moet ik blijven eten, het liefst iedere 7 km iets, om te zorgen dat mijn maag blijft werken. Ondanks dat, kan ik evengoed nog misselijk worden op het eind en dan kan ik niets meer eten.
Bij een georganiseerd evenement als een marathon heb je onderweg verzorgingsposten met water, energydrank en stukjes banaan of ander fruit. Zo hoef je niet alles zelf mee te nemen, maar het blijft wel belangrijk om ook zelf eten mee te nemen waarvan je weet dat je lijf er goed op reageert.
Ze zeggen altijd dat je niets nieuws moet proberen tijdens je evenement, want je weet nooit hoe je erop reageert
Bij de marathon van Rotterdam en Amsterdam hadden we wel ons rugzakje mee met water. Dat was prettig want daardoor konden we drinken wanneer we het nodig hadden. En kleinere hoeveelheden goed verdeeld over de hele loop.
Nu we Parijs met ons Kika shirt gaan lopen, vinden we het zonde om daaroverheen ons rugzakje te dragen. Dan zie je bijna niets meer van onze shirts. Aangezien we nu niet voor een persoonlijk record gaan, hebben we afgesproken om bij de posten iets meer tijd te nemen om genoeg te drinken.
We nemen zelf een klein flaconnetje water mee, naast de voorraad suikers en gelletjes. Dat flaconnetje kunnen we dan telkens bij laten vullen. Dat kost tijd en dat is voor deze marathon niet erg.
Ik ben heel benieuwd hoe het allemaal uit gaat pakken over 2 weken.
Soms loopt het anders, deel 2.
Vanochtend was het plan om samen een laatste halve marathon te lopen in de voorbereiding.
Hans heeft nu storingsdienst en helaas was er een storing op zijn werk. Hij moest dus naar Amsterdam toe. Super balen natuurlijk, maar dat hoort er ook bij.
Omdat het niet bekend was hoe lang het zou kunnen duren, hebben we afgesproken dat ik alleen op pad zou gaan. Hans zou dan in de middag kijken of en hoeveel hij nog zou kunnen lopen.
En zo ging ik dus alleen op ‘onze’ lange zondagse loop. Dat voelde heel gek. Waar ik het vroeger geen enkel probleem vond om alleen een lange loop te lopen, miste ik Hans nu echt. Nog steeds geen probleem om alleen te lopen, maar samen is zoveel gezelliger.
Ik liep door de polder naar het bos en de duinen en heb daar genoten van paadjes die eindelijk weer droog zijn na zo’n anderhalf jaar nattigheid. Ik maakte ergens een foto en had daarvoor mijn horloge even op pauze gezet. Zo’n 20 minuten later, kwam ik erachter dat ik was vergeten om ‘m weer aan te zetten. Oeps! Gek toch, dat zoiets nu echt even balen is, terwijl toen ik nog zonder horloge liep, er geen enkel probleem was. Ik moest nu echt tegen mezelf zeggen dat het geen enkel probleem is. Ik weet de route van een halve marathon, die ik al zo vaak heb gelopen. Dus ik weet dat ik kan vertrouwen dat ik dus die afstand ook daadwerkelijk loop, ondanks dat mijn horloge een stuk gemist heeft. Ik vergroot dit gekke gevoel nu enorm uit, het was maar een kort moment dat ik er ‘last’ van had en daarna genoot ik weer van de prachtige omgeving waar ik doorheen liep.
Hans was thuis toen ik thuis kwam. Het was gelukkig mee gevallen. We konden gezellig samen lunchen en daarna ging hij nog op pad voor een loopje van 12 km, terwijl ik ging douchen en vervolgens dit blog ging schrijven.
Zo hebben we allebei weer genoeg kilometers in de benen zitten deze week en gaan we morgen de tweede taper week in.
Laat de kriebels maar komen, wij zijn er bijna klaar voor!
Reactie plaatsen
Reacties