5.30 u: Vanuit een diepe slaap hoorde ik mijn wekker. Binnen een paar seconden was ik klaarwakker. Vandaag gaan we op reis naar Parijs!
Wat is het toch een verschil wanneer je wakker wordt voor iets ‘gewoons’ of voor iets heel erg leuks! Meteen staan we allebei ‘aan’ en het duurt niet heel erg lang voor we ook daadwerkelijk het bed uitstapten. Op een werkdag heb ik hier meestal ook wat meer tijd voor nodig.
Op een paar laatste dingen na, was alles al ingepakt en we hadden zelfs al ons ontbijtje gemaakt om mee te nemen zodat we in de trein konden ontbijten. Nog even water koken voor thee en de allerlaatste dingetjes en toen waren we er eigenlijk al klaar voor. Natuurlijk veel te vroeg, want je wilt absoluut geen risico lopen dat je te laat bent.
We dronken daarom nog even een kopje thee en waren 6.25 u helemaal klaar voor vertrek.
Bepakt en bezakt wandelden we naar het station van Alkmaar. Zoals altijd vinden we het fijn om lekker door te stappen. Heerlijk ook om zo de reis te starten. Zonder ons te hoeven haasten, waren we ruim op tijd om zelfs nog een trein eerder naar Amsterdam te nemen. Dat gaf ons veel extra rust voor de overstap op de Eurostar en dat was heel fijn.
Zoals ik afgelopen zondag al schreef, deze week is de kans groot op allerlei pijntjes of andere klachten. In de nacht van dinsdag op woensdag sliep ik heel slecht. Gisterochtend voelde ik me niet lekker en had ik keelpijn. Oh, oh………
Ik zal toch niet ziek worden? Mijn angstbrein ging volop aan.
De hele dag was ik onrustig en gespannen. Toen eenmaal alle voorbereidingen waren gedaan, voelde ik de rust komen en afgelopen nacht heb ik super goed geslapen. Vanochtend geen keelpijn meer.
Op reis zijn heeft voor mij iets magisch. Zodra ik vertrokken ben, gaat mijn brein eerst nog scannen op alles wat ik ben vergeten. Gelukkig hadden we een heel goede inpaklijst gemaakt en kon ik dat nu heel snel loslaten. We waren onderweg en nu moet ik het gewoon doen met alles wat ik mee heb in mijn grote rugzak. Dat geeft mij een groot gevoel van rust.
Als ik echt nog iets mis, kan ik het altijd nog ter plekke kopen. We gaan immers naar een wereldstad en niet naar de middle of nowhere.
Eigenlijk voelde ik me voor vertrek al heel rustig en die rust nam alleen naar verder toe.
Eenmaal lekker gesetteld in de comfortabele stoelen van de Eurostar, lieten we het landschap aan ons voorbij glijden. Bijzonder om de hoge snelheid te ervaren die deze trein kan rijden. Binnen de kortste keren waren we al in Antwerpen.
Geleidelijk zagen we het landschap veranderen. Rustig geroezemoes om ons heen. Even een relax muziekje in mijn oren.
Nu hoefde ik even helemaal niets. Wat een weelde. Dat zou ik me toch echt wat vaker mogen gunnen. Momenten van even niets.
Dan denk je dat een reis van bijna 4,5 uur, heel lang duurt. En evengoed oog die tijd voorbij.
Gek te bedenken dat we zondag waarschijnlijk net zo lang, en misschien nog wel langer, aan het rennen zijn voor de marathon.
Na een kleine vertraging rolden we 11.45 u Gare du Nord binnen.
We hadden besloten om te gaan wandelen naar het hotel. Het was een kleine 5 km en na een paar uur zitten is het fijn om lekker in beweging te komen. Zo zie je meteen heel wat van de stad.
Onderweg kregen we al een glimp te zien van de Sacré-Coeur, en kwamen we langs de Moulin Rouge.
Het hotel is klein en ziet er knus uit.
Even bijkomen en vervolgens zijn we weer heerlijk op pad gegaan. Het zonnetje werd al warmer en we wilden volop genieten van de dag. Dat is prima gelukt.
Lunchen bij de Arc de Triomphe en door naar de Eifeltoren. Ook nu weer alles wandelend.
Hans trakteerde me op de entree van de Eifeltoren, helemaal naar de top! Fantastisch! Wat een uitzicht en wat een super leuke ervaring om samen te doen. Ik vind het altijd heerlijk om een grote stad van een hoogte te kunnen bekijken. Dan krijg ik een veel beter idee van de stad en waar diverse dingen liggen.
Zo waren we even helemaal op en top toerist!
Nog even slenteren langs de Seine en vervolgens terug naar het hotel.
Natuurlijk moest er ook nog even hardgelopen worden. We hadden bedacht om in een parkje dichtbij wat rondjes te lopen. Even lekker makkelijk en geen verkeer om je heen. De hele middag hebben we veel verkeer gezien en vooral gehoord. Veel getuuter en veel sirenes. Dat vind ik kenmerkend voor grote steden.
Het is een prachtig parkje, mooi aangelegd, en vol met andere hardlopers! Ok, misschien niet helemaal vol, maar er waren er opvallend veel. Langs de Seine eerder ook al trouwens.
We waren nog niet eens volledig rond toen we gefluit hoorden. Wat nu?
Het bleek opzichters te zijn die iedereen het park uit jaagden. Het park bleek te gaan sluiten. We maakten het rondje af, konden daar al niet meer het park uit en werden naar een andere uitgang verwezen. Stiekem liepen we nog een kleine omweg en toen moesten we toch echt het park uit.
Even op de telefoon kijken en al snel had Hans een andere route bedacht. Dat ging perfect en zo kwamen we na 4 km weer uit bij het hotel. Na al het gewandel van vandaag (zo’n 17 km bij elkaar) was dit wel genoeg zo.
Wat een heerlijke dag en een mooi begin van dit Parijs avontuur!
Doneren kan nog steeds via onze actiepagina: https://supporta.cc/oht8/h1bxoae3g6
Reactie plaatsen
Reacties