Wat een raar idee dat we ons 13 weken geleden hebben ingeschreven voor de marathon van Parijs, en nu zijn we al halverwege dat halve jaar van voorbereiding en voorpret!
Vandaag stond het grote evenement de halve marathon van Egmond op het programma.
Zo’n evenement is super leuk en ook wel even een ‘dingetje’.
Hoe is de weersvoorspelling? Wat trek ik aan? Wat neem ik mee? Wat eet ik van tevoren? Hopelijk kan ik nog poepen voor ik weg moet. Dat soort dingen.
Daarnaast is dit echt een groot evenement waar duizenden hardlopers en supporters op af komen. Het hele dorp wordt overspoeld! En afgesloten voor autoverkeer.
Dus je komt er alleen te voet, te fiets of met een pendelbus. Een overvolle pendelbus wel te verstaan. Tja, je moet er wat voor over hebben.
Vandaag gingen we met z’n drieën op pad. Hans, mijn dochter en ikzelf. Voor mijn dochter werd het haar eerste halve marathon.
Op weg met de auto naar een van de opstapplaatsen voor de pendelbus, kwamen we al in de file op de randweg. We hadden zicht op een paralelweg waar al veel mensen verwoed bezig waren om een plekje voor de auto te bemachtigen. Oei, dat was drukker en chaotischer dan we hadden gedacht. Bovendien schoot de file nog niet erg op.
We besloten om terug te keren naar mijn huis en vervolgens de fiets te pakken naar de opstapplaats. Dat we dit niet eerder bedacht hadden. Het werkte super goed, want het is maar 15 minuten fietsen.
Plek zat om de fiets te parkeren en huppakee, zo de bus in. Niet eens een wachtrij voor de bus! We moesten wel staan, want de bussen werden flink vol gepropt. Gelukkig ging de busrit snel en waren we zo in Egmond. We waren er al om 11.15 u terwijl we pas om 13.00 u hoefden te starten.
Ik verbaasde me weer over de enorme drukte. Wat een hoop mensen!
Om 11.45 u was er een fotomoment afgesproken met de diverse leden van onze hardloopclub die meededen. Leuk om heel wat bekenden te zien en elkaar succes te wensen.
Daarna gingen we de sporthal in om ons rustig voor te bereiden. Dikke jas uit, trui uit en dun hardloopjasje aan. Startnummer opspelden, of met magneetjes vastzetten. Boterham eten, beetje drinken. Alles wat we niet nodig hadden goed in onze tassen wegstoppen. Pet en muts op, handschoenen aan en op naar de rij bij de tasseninname. Dat duurde lang en ging niet erg efficiënt. Dit wordt allemaal gedaan door vrijwilligers en het is natuurlijk fantastisch dat er zoveel vrijwilligers zijn die dit doen. Ik denk dat ze nu net even wat mensen te kort kwamen.
Ach, we hadden nog tijd genoeg gelukkig. Het enige is dat mijn dochter en ik allebei al flink stonden te bibberen van de kou.
Daarna bibberend door naar de volgende rij, die bij de Dixies voor een laatste plas. Die rij duurde nog langer dan die bij de tassen iname.
Uit ervaring weet ik dat die Dixies vies zijn en je je handen niet kunt wassen. Lang leve de handgel. Die heb ik nu standaard bij me, bij dit soort evenementen. Zo heb ik toch redelijk schone handen. Wel zo fijn als je later bij een post een stukje banaan pakt en in je mond stopt.
Toen we eindelijk klaar waren, hadden we nog 18 minuten voor de start. Stevig doorlopen richting startvak. Dat was ongeveer op 1 km afstand van de sporthal. Door het stevige doorlopen kreeg ik het gelukkig alweer wat warmer.
In het startvak nog wat gezellige praatjes met andere deelnemers. Ik sprak zo een man van een groepje uit Brabant, die Egmond voor het eerst gingen lopen. Nog even een foto voor de start en geleidelijk liepen we richting startlijn.
Hans ging zijn eigen tempo lopen (zie zijn stukje) en ik bleef bij mijn dochter voor de gezelligheid en om haar te steunen. Ook om er gewoon bij te zijn, bij haar allereerste halve!
Zij mocht dus het tempo bepalen en ik volgde gewoon.
Vanaf de boulevard loop je langs de vuurtoren en al vrij snel ga je het strand op. Dan 7 km strand.
Zo koud als het van te voren was, zo warm was het nu. We hadden weinig wind en dat hadden op strand in de rug. Een warme zon in ons gezicht maakte dat we al snel onze mutsen afdeden, de jasjes uit en omknopen en de handschoenen uit. Zelfs de mouwen werden gaandeweg opgestroopt. En nog hadden we het erg warm.
7 km strand is best lang.
De condities waren echter perfect. Het strand was vrij vlak en hard en we hadden dus de weinig wind in de rug.
Ik kan me voorstellen dat als je heel harde wind tegen hebt, buien en mul zand, dat het dan een heel stuk zwaarder is!
Bij Castricum gingen we het strand af en de duinen in.
Omdat er nog altijd zoveel water is in de duinen was de route vooral over fietspaden en wat hoger gelegen gebied.
Mijn dochter liep heel stabiel en sterk en we waren behoorlijk wat anderen aan het inhalen.
Over de camping van Bakkum en toen zaten we al halverwege. Dat ging best snel voor mijn gevoel.
Klein stukje bos en vervolgens een heel lang stuk fietspad, terug richting Egmond.
De posten met water, energy drank en stukjes banaan waren super goed verzorgd en er waren er genoeg. Bij 1 post was het water warmer gemaakt en dat is heel prettig voor de maag! Super!
14 km, 15 km, 16 km en we gingen door en door. Veelal gezellig kletsend en soms ook even stil.
Ik zag iemand lopen die een licht spasme leek te hebben in zijn been (en arm). Diep respect om dan mee te doen aan een halve marathon!
Toen we het 18 km voorbij waren, had mijn dochter haar pr in afstand gehaald. En nog maar 3 te gaan voor de halve.
Ik had haar gewaarschuwd dat ze nog wat energie over moest houden voor de gevreesde Bloedweg. Dat bleek niet nodig te zijn. Ze liep de steile en vrij lange klim fantastisch!
Daarna nog 2 km door het dorp en ze ging flink versnellen.
Nog het laatste stukje omhoog naar de boulevard en daar zagen we de finish!
Wat voelde ik me super trots op mijn dochter! Wat gaaf om dit zo samen met haar te mogen meemaken! We bleken ook nog eens precies dezelfde chiptijd te hebben, namelijk 2:09:14!
Hans stond ons op te wachten na de finish. Heerlijk om hem ook weer te zien en zijn verhaal te horen. Onderweg naar de sporthal stopten we nog even voor thee en een warme stroopwafel. Wat een verdiende verwennerij!
Inmiddels waren er geen rijen meer voor het ophalen van de tassen en ook in de sporthal was genoeg plek om ons te kunnen omkleden. Even de bezwete shirts uit en droge shirts aan. Trui aan en dikke jas aan.
En zo weer terug naar de pendelbus, onze fiets en huis.
Weer een heel mooi avontuur rijker!
Hans:
Sinds Amsterdam had ik nog geen lang tempowerk gedaan, dus ik was wel een klein beetje zenuwachtig.
Het weer was voortreffelijk en de ambiance schitterend! Om zo te genieten van het parcours en de mensen om me heen! Top!
De dochter van Caroline had vandaag haar eerste halve marathon en wilde deze graag met haar moeder lopen. Dus ik had de keuze: eigen tempo of gezellig met Caroline en haar dochter meelopen. Ik koos vandaag het eerste. Want hoe gezellig het ook is met de dames, ik wilde mezelf weer eens testen.
Wel gelijk met de dames in het laatste startvak begonnen. Ik had hierdoor een hele hoop mensen voor me. Mijn tactiek was om over het strand langs de vloedlijn te lopen. Hier was het niet druk en zo kon ik goed mijn eigen tempo lopen, zonder dat er al te veel mensen voor mijn voeten liepen.
Dit was tot aan Castricum heel mooi te doen. Onderweg nog een paar bekenden tegen gekomen en hier in het voorbijgaan nog een paar foto’s van genomen. Vanaf het moment dat we door de duinen liepen, was het pad een stukje smaller. Hierdoor werd het inhalen iets lastiger. Maar ja, dan maar een klein beetje langzamer, want ik wil wel veilig thuis komen.
Het ging redelijk tot aan de Bloedweg. Deze klim heeft een percentage van maximaal 7.9%. De klim was wel goed te verteren, maar aan het einde van de weg werd er heerlijke hakkenmuziek gedraaid. Ik moest me weer eens uitsloven en dat heeft me even het nekje omgedraaid. Maar na een klein minuutje wandelen ging het wel weer.
De finish was heerlijk! De aanmoedigingen van het publiek gaf me op het einde vleugels!
Met een gemiddelde van 5.24 en een tijd van 1.54.26 ben ik redelijk tevreden.
Al met al een geslaagde 50e halve marathon van Egmond!
Na de finish nog even verse stroopwafels gegeten met Caroline en haar dochter.
We schrijven blogs voor onze missie, de marathon van Parijs voor Kika. We hebben nog veel nodig om ons streefbedrag te halen. Wil je ons helpen ons doel te halen en Kika hiermee te steunen? Kijk dan op onze actiepagina en doneer. Elke euro is van harte welkom! Vele kleine beetjes maken bij elkaar een mooi bedrag. https://supporta.cc/oht8/h1bxoae3g6
Reactie plaatsen
Reacties
Heerlijk stukje weer! 🥰😘❤️