5. Samen sta je sterker!

Dat gaat absoluut op voor geld inzamelen voor een goed doel!

Wat hebben we al veel mooie donaties mogen ontvangen! Zo fijn dat we samen met iedereen die onze actie voor Kika steunt, al een mooi bedrag bij elkaar hebben gekregen. We zitten inmiddels al bijna op de helft van ons streefbedrag en we hebben nog 5 weken tot de marathon!

We voelen ons zeer dankbaar en zetten iedere week ons beste beentje voor in de intensieve training naar ons doel toe.

Heb je nog niet gedoneerd en wil je dat wel graag doen? Doneren kan via onze actiepagina van Kika: https://supporta.cc/oht8/h1bxoae3g6

Samen sta je sterker gaat ook absoluut op voor het hardlopen zelf.

Voor mijn allereerste marathon, die van Amsterdam in 2022, heb ik het grootste deel van mijn trainingen alleen gedaan. Dat vond ik toen helemaal prima. Ik was ook niet anders gewend.

Toen ik toe was aan mijn eerste 30 km loop, vroeg ik aan Hans of hij die samen met mij wilde lopen. Ik vond het namelijk een behoorlijke mijlpaal en best spannend om dat alleen te doen.

Hans reageerde op zijn heerlijk vrolijke en enthousiaste Hans manier, en ging graag met mij lopen.

Ik dacht dat ik niet zo’n enorme prater zou zijn, maar Hans plaagt me er nog steeds mee dat zijn oren nog lang na-tuuterden van mijn geklets.

Ik vond het heel gezellig om zo samen te lopen en merkte dat het zo’n lange afstand een stuk makkelijker maakte. Samen sta je sterker, heb ik toen mooi mogen ervaren.

Daarna had ik genoeg vertrouwen dat ik een verdere opbouw ook wel ging redden.

Tijdens de marathon zelf had ik het tegen het eind zwaar. Alle steun van het publiek hielp me daar super goed doorheen. De wetenschap dat mijn kinderen me in het stadion zouden opwachten hielp me ook enorm. Ik liep toen voor het KWF en kreeg van alle lieve mensen die toen donaties hebben gedaan aan het KWF, ook super veel steun, zowel in de training als net voor en na de marathon. Ook vanuit het KWF steunden ze. Onderweg en vlak na de finish. Fantastisch!

Nu, bijna 2,5 jaar later heb ik al veel vaker mogen ervaren dat je samen sterker staat.

Hans en ik hebben samen getraind voor de marathon van Berlijn en die ook samen opgelopen. We hadden toen heel veel steun aan elkaar. Ook daar hebben we de geweldige steun van het enthousiaste publiek mogen ervaren en die van de TUI familie. De reisorganisatie waarbij we deze marathon reis hadden geboekt, zorgde voor een soort familie gevoel, met enthousiaste reisleiding die allemaal ook ervaren hardlopers waren. Onderweg hadden ze 3 plekken waar ze stonden om de deelnemers aan te moedigen. Super!

Daarna zijn we lid geworden van de hardloopclub, The Athlete Club en daar merken we ook dat je samen sterker staat.

Wanneer ik alleen mijn interval trainingen doe, kan ik redelijk snel lopen, maar nooit zo snel als dat ik met de club kan. Vaak heb ik aan het begin van een training bij de club niet zoveel zin om mezelf te pushen, maar als we eenmaal een goede warming up hebben gedaan met loopschooloefeningen en al wat korte tempo loopjes, ga ik steeds lekkerder lopen en merk ik dat ik mezelf automatisch steeds meer ga pushen. En daarmee haal ik betere resultaten. Zo heb ik mijn record voor de kilometer, gehaald tijdens een TAC training. Aan het eind van een al vrij pittige training, mochten we nog ons beruchte kilometertje rennen. Ik had niet direct iemand voor me, maar ook niet heel ver van me vandaan. En ik had diverse mensen achter me lopen. Die combinatie maakte dat ik heel snel kon lopen en het uiteindelijk in een persoonlijke recordtijd liep van 4 minuten en 29 seconden!

Twee weken geleden wilde een van de clubgenoten (die al heel veel loopt en in training is voor een heel lange ultra loop) 100 km gaan hardlopen op 1 dag. Hij had bedacht om dit als Ultra Backyard te doen en daadwerkelijk vanuit zijn eigen achtertuin rondjes te lopen van 6,7 km. Ieder uur een nieuw rondje starten en dat 15x.

Hij en zijn partner vroegen of er clubgenoten waren die misschien 1 of meer rondjes mee wilde lopen om hem te steunen. Daar werd massaal en enthousiast op gereageerd! Ieder uur waren er 1 of meer mensen die meeliepen, zelfs al op het eerste rondje van 5.00 u ‘s ochtends!

Dat gaf zo’n gaaf gevoel van saamhorigheid!

Hans en ik liepen uiteraard ook mee. Hans rondje 2 en 3 in de vroege ochtend en ik rondje 13 en 14. Mooi om dat zo te doen en er onderdeel van te mogen zijn. En onze clubgenoot heeft het ontzettend gewaardeerd en er veel steun aan gehad.

Vorige week toen ik ziek was geweest, kreeg ik zoveel lieve reacties en steun op ons blog! Heel erg fijn.

Ook al weet ik en vertrouw ik dat 1 week ziek zijn en veel minder kunnen trainen, me echt niet onoverkomelijk ver terug zet in mijn training, twijfel slaat soms toch even toe. En dan is zoveel steun echt super! Ook dat maakt echt sterker!

Inmiddels gaat het gelukkig alweer een heel stuk beter met me en hebben Hans en ik vandaag weer een heel mooie loop van 25 kilometer kunnen hardlopen.

Hans had weer gezorgd voor een leuke route, met een aantal stukken waar we nog niet eerder gelopen hebben. Het weer was fantastisch! Wat hebben we enorm genoten van het heerlijke zonnetje, de uitbundig fluitende vogels, het ontluikende voorjaar met bloeiende sneeuwklokjes, krokussen en narcissen. En genoten van elkaars gezelschap tijdens deze loop. We voelen ons bevoorrecht dat we dit zo samen kunnen doen.

Nog maar 5 weken tot de marathon! Ook al weten we dat we het kunnen, de spanning zal toch geleidelijk stijgen.

En ook nu geldt: Samen staan we sterker!